Tuvaletin hepimizin yaşantısında ayrı ve özel bir yeri olduğunu düşünüyorum, ama tuvaletten kastım alafranga tuvaletler.
Hangimiz alafranga tuvalette oturup, dirseklerini dizlerine, yüzlerini de ellerine dayayıp dakikalarca oturmuyoruz a dostlar, hangimiz? Düşünsel translara girip, o gün olan bir olay hakkında düşünen, memleket meselelerine, dizilere, aşklara, kısacası her şeye kafa yoran bir halk olduk çıktık. Belki de aydınlanmaya “Avrupalılar tuvaleti, banyoyu bizden gördü, sen ne diyorsun!” dediğimiz, alafranga tuvaleti her türlü gevur icadı gibi geç benimsediğimiz için böyle geç kavuştuk, kimbilir? Belki de her şey alafranga tuvalette saklı idi. Hayatın anlamı bir tuvalette gizliymiş meğer, heyhat!
(Buradan yola çıkarak toplumsal bir mesaj (!) vermemek için kendimi tutamadım: “Şimdi de tuvalette düşünülenlerle idare edilen bir devlette yaşıyoruz”. Çok eğlendim. Cenderecenderecenderecenderecenderecenderecenderecen!)
Neyse, sadede gelir isem ben de tuvalette düşüncelere dalan, geçirdiğim aydınlanma dolu dakikalar yüzünden Hemoroid’in dibine vurmuş bir birey olarak tuvallette bir şeyler okumayı, yazmayı çok severim. En son düşündüğüm şeyleri de sizlerle paylaşmak istiyorum, hepsi bu.
Tıklamak onu büyütür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Konuyla ilgili fikrinizi beyan etmek için lütfen ilgili alanları doldurunuz.