25 Aralık 2010 Cumartesi

Time is Running Out ya da Vakit Tamam Hemşerim

Asker olduğumçün sırf askerlikle ilgili bilgilerim taze diye yazıyorum "yok şöyle oldu, yok efendim böyle oldu" diye, önce bunu bir belirtmek isterim. Zira kapısından çıktıktan sonra çok fazla dillendirmeye niyetim yok bir 50 yaşına kadar. Bu süreye kadar bir özet geçmekte fayda var, ki zaten 50-60 arası bolca ısıtıp ısıtıp anlatırım bunları ben, biliyorum kendimi.

Askerlik çok acayip bir duygu haline bürünüyor her gün. Sap sapa bu kadar yakın olacağım bir ortama tekrar girmek istemem doğrusu. Yüce rabbim her gün bir sınamaya sokuyor bizleri, sözlüye "nasıl olsa çıkmam" diye başımı sıraya doğru eğip, bunun hemen akabinde öğretmen - o sıralar hocalarımız öğretmendi - tarafından tahtaya kaldırılıp, cevabı bilinmeyen sorular neticesinde heyecan ve terlemenin yaşanması gibi bir şey tanrımın sınavı da. Yoruyor... 

Bir kere şey çok kötü koyuyor sana, körpecik ast subaylar tarafından emir almak. Hayır, tamam emir alırsın, bu gayet normaldir ama şimdi 20 yaşlarında bir bebenin gelip de "Oğlum şunu şöyle yap" demesi, bir de bunu bir baba şefkati  ile buyurması, 26 yaşına girmeye ramak kalmış bir Burak için yıkıcı bir darbe niteliği taşıyor. Çok fecî!

Muhabbetin önemi ise bambaşka burada, değinmeden geçmemek lazım. Komutanlar ile muhabbetin doyurucu, onları besleyici ise bir saygınlık kazanıyorsun. Terazine tıklıyor adamlar, emeğe saygı, paylaşıma devam diyorlar ve bunun ekmeğini çarşı izinlerinde, evci izinlerinde ve daha birçok durumda yiyorsun. Ama bu aydınlatma işi herkeste aynı etkiyi bırakmıyor, bazıları "Bağane moğakoyyim" tadında yaşıyor hayatı ve bilmediği bir şeyi öğrenmek, daha doğrusu bir şeyi bilmediğini öğrenmek bu adamlara öyle kokuyor ki, anlatamam. Ya da anlatabilirim ama gerek yok, çok koyuyor kısaca.

Bir de rütbelilerin (maaşlı olanlar, benim de rütbem var, çavuşum bizzat. tamam sustum) çoğu bu hayattan pek memnun değiller, ya da beni yiyorlar. Ben hesapladım, yılın 1 ayında adam gibi çalışıyorlar toplasan. Ama şark görevi falan, sürekli taşınmalar, yer değiştirmeler gerçekten hoş değil. Buradan TSK'ya sesleniyorum!: N'aber? Benim askerlik bitiyo oğlum, ben giderim sen daha askercilik oynarsın buralarda!

Nato'ymuş da seçkin birlikmiş de. Hacı askerlik her yerde aynı, Istanbul'da şehrin göbeğinde, gökdelenlerin arasında daha da bir koyuyor insana askerlik yapmak, cidden bak! Doğu'da askerlik yapan poşet arkadaşlar, bitirdiniz ha askerliği lan! Sizinki de askerlik, bizimki de. Valla bak.

Öpücükler ve arzlar.